Niven in Rijswijk

En weer lieten we op deze maandagavond van de dining-with-the-starsweek naar een restaurant rijden. Deze keer was ons doel Rijswijk. Niven om precies te zijn. Na de niet al te beste ervaring vorig jaar verdiende hij wel een herkansing vond ik en dan is een week als deze een mooie gelegenheid.
De ontvangst in de ruime hal, waarvan de deur mooi voor ons openzwaaide, was vriendelijk en professioneel.

Ik had om een ronde tafel in het restaurantgedeelte gevraagd, vorig jaar had men nl. een zaal achter het restaurant erbij getrokken en gezien de reviews leek me dat niets. Dit jaar had men een zaaltje aan de zijkant van het restaurant met een tafeltje of 4 - 5 erbij getrokken, vast heel vriendelijk bedoeld om meer mensen de mogelijkheid te geven van het arrangement gebruik te maken. Wel weer heel vreemd dat de tafels in dat zaaltje gedekt waren met linnen en dat de tafels in het restaurant niet gedekt waren. Wel damasten servetten, maar geen tafelkleden....

We wilden wel een glas champagne, maar helaas, glazen champagne kennen ze hier niet, alleen halve flesjes. Dat was niet de bedoeling, dus dan maar een glas witte wijn. Een Azuela Rueda bestaande uit de chardonnay/verdejo en bambino(?) druiven. Een aardige wijn. Overigens is er wel een glas Prosecco te krijgen, maar zoals bekend ben ik niet heel erg weg van Prosecco.

Brood, boter, olie stonden al op tafel en er verschenen wat knabbels. Op een leistenen plaatje een bitterbal van zwarte knoflook, kletskoppen met Goudse kaas en een spritsrolletje. Lekker!
Het menu van deze avond stond ook al op tafel en dat beviel ons. 5 gangen voor 55 euro, een wijnarrangement voor 7.75 per glas, een Bob-arrangement voor 4.25 per glas, een waterarrangement voor 3.50 per persoon (onbeperkt Original water) en koffieservies voor 6.50 per persoon. Het menu zou nog uitgebreid kunnen worden met een Hollands kaasplankje voor 15.00.
Het waterarrangement is een hele verbetering met vorig jaar, toen er exorbitante prijzen per fles werden gerekend, complimenten dus.

Wij vonden 5 gangen wel voldoende, de Hollands kazen kennen we nu wel en bogen ons over de wijnkaart. Ik ontdekte een wijn, die we ook dronken bij Table d’Amis en die ons uitstekend bevallen was. De Amayna Vina Garces Silva, Leyda Valley, 2009 en daartoe besloten we.

Enkele (drie) amuses verschenen. In een glazen bakje met ijsblokjes twee blokjes ijs van gin-tonic met gekarameliseerde zwarte olijf met sesamzaad (al opgegeten voor de foto is gemaakt); een ijsje van balsamico, crème van balsamico, tartaar van aubergine en wat geitenkaas en een cakeje van zwarte olijf met crème fraîche en kruiden. Niet verkeerd, maar ook niet opzienbarend.


De wijn werd ingeschonken en die beviel uitstekend. Mooi in de zuren, stuivend fris en een lange afdronk.

Het eerste gerechtje was ‘Lente’. Groene groentensoep met gamba, tomaat en mint. Een schot in de roos! Bouillon van tomaat met een lichte minttoets, prachtig! erin diverse groene lentegroentjes, apart klaargemaakt volgens mij met verder nog een licht gebakken gamba en een tartaar van gamba. Alle onderdelen apart waren bijzonder smakelijk en ook samen waren ze niet te versmaden. Echt een goed gerecht.

Het tweede gerechtje zag er prachtig uit, hoewel ik die veeg nu wel ken. ‘Zomerkrootjes’. (op zijn Rotterdams dus ;-)). Met frisse salade van quinoa, radijs, coquille en slakjes.
Diverse soorten biet troffen we aan op inderdaad een heerlijk frisse salade van quinoa. De quinoa was gemarineerd in champagne en citrus en ook was er nog wat lekkere cresse in verwerkt. Erbij mooie rolletjes radijs, een perfecte coquille en een uitstekend slakje. Weer een goed gerecht.

Het volgende gerecht was ‘Hollandse bloemkool’. In combinatie met pistache, kwartelei, kokkels en heilbot. Diverse bereidingen van bloemkool troffen we aan, met wat kokkels erbij, een crème van pistache, een schuim van beurre blanc, gelakte heilbot met wat zeezout en als leuk klein detail in de vorm van een kokkelschelpje nog wat bloemkoolpuree. Een aardig gerecht.
Echtgenoot wilde bij het hoofdgerecht wel een glas rode wijn en dat werd een Le Coq Rouge uit de Languedoc.

Het hoofdgerecht was ‘Courgette”. Varkenswang, frisse citroenrisotto, halfgedroogde tomaten, zwarte knoflookjus.
Een nogal klein stukje prima varkenswang kregen we met ernaast een inderdaad frisse, goede citroenrisotto. Erbij wat halfgedroogde tomaatjes, eronder een zwarte knoflookjus en verder nog wat artisjokjes en crème van artisjok en op de risotto wat gekonfijte citroenpartjes. En alweer een lekker gerechtje. Jammer dat het stukje vlees zo klein was.

Het dessert, waarbij we een glaasje Brachetto uit Piemonte dronken, was deze avond (en de hele verdere week natuurlijk) ‘Rood Fruit’. Broodpudding en witte chocolade.
Een nogal rommelig bord - wat komt door de spongecake waarmee je momenteel in restaurants wordt doodgegooid - kregen we met erop parfait van witte chocolade, thee van mint, rood fruit, spongecake van mint, ijs van mint, bosbessen en rondjes niet heel lekkere broodpudding. Niet heel lekker in de zin dat die van echtgenoot lekkerder is. Een redelijk dessert vonden we.

De bediening deze avond overigens was goed. Goed opgeleid, geïnteresseerd, vriendelijk en attent.

We sloten af met (min of meer) espresso waarbij per persoon drie cupcakejes kwamen. Eentje met aardbei, eentje met banaan en eentje met blauwe bessen.

Niven heeft zich wat mij betreft gerevancheerd, maar ik ben niet zo positief als de rest van de wereld, op de een of andere manier is hier altijd wel iets waarvan ik denk ‘moet dat nu’....en dat is jammer. Wat niet wegneemt dat we het eerste gerechtje bijzonder lekker vonden.